Επιπλέον η υπερασβεστιαιμία προκαλεί από ναυτία έως πεπτικό έλκος, ενώ η περίσσεια μεταλλικών στοιχείων μπορεί να οδηγήσει σε νεφρολιθίαση. Για τη διάγνωση ιδιαίτερης σημασίας είναι ο εργαστηριακός έλεγχος.

Ο εντοπισμός του αδενώματος γίνεται συνήθως με τη βοήθεια της υπερηχογραφίας, ενώ σπάνια απαιτούνται πιο ειδικές διαγνωστικές μέθοδοι, όπως το σπινθηρογράφημα. Για τον αποκλεισμό (ή την επιβεβαίωση) τυχόν υπάρχουσας οστεοπόρωσης, χρήσιμη είναι η μέτρηση της οστικής πυκνότητας.

Η θεραπεία είναι κατά βάση η χειρουργική αφαίρεση του/των αδενώματος/αδενωμάτων. Η φαρμακευτική αγωγή συστήνεται μόνο ως εναλλακτική τακτική σε ιδιάζουσες περιπτώσεις (π.χ. άρνηση χειρουργικής επέμβασης από τον/την ασθενή, προχωρημένη ηλικία ασθενούς κλπ.).