Η θεραπεία στοχεύει στην υποκατάσταση των ορμονών που απουσιάζουν. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η αναλυτική ενημέρωση του ασθενούς, ώστε να γίνει κατανοητή η σοβαρότητα της ασθένειάς του και η ανάγκη να προσαρμόζει τη θεραπεία του, ανάλογα με τις αλλαγές στη ζωή και το περιβάλλον του.
Η σημασία της ανεπάρκειας της υπόφυσης για έναν ασθενή εξαρτάται από αν αυτή έχει ως επακόλουθο την μείωση της συγκέντρωσης των ορμονών της υπόφυσης στο σώμα του. Έτσι η ανεπάρκεια μπορεί να είναι μερική, με μείωση της συγκέντρωσης μιας ή περισσότερων ορμονών ή ολική, με απουσία όλων των ορμονών της υπόφυσης. Η κλινική εικόνα διαφέρει συνεπώς και μπορεί να είναι από ήπια έως επικίνδυνη. Για τη διάγνωση είναι απαραίτητος ο έλεγχος των ορμονών και η σωστή αξιολόγησή τους.